วันนั้นนั่งฟังเพลงไปเรื่อยๆอยู่ดีๆก็มีประโยคนึงเข้ามาในหัวคือ
“ตายได้นะแต่ยังไม่ตาย” และสุดท้ายกลายมาเป็นเพลงนี้
จริงๆประโยคนั้นเป็นประโยคที่ชอบพูดกับเพื่อนเวลาศิลปินลงรูป
แล้วใจเรามันรับไม่ไหว คือตายได้นะแต่จริงๆมันตายไม่ได้หรอก
เหมือนเป็นคำอุทานมากกว่า และแล้วก็เกิดไอเดียว่าเขียนเพลงดีกว่า
น่าจะดีถ้าได้ถ่ายทอดออกมาเป็นเพลง คนขี้อายแบบเราให้เนื้อเพลง
บรรยายความรู้สึกแทนดีกว่า