เพลงนี้แต่งขึ้นในช่วงโควิดระบาดระลอกแรก คืนนั้นผมกำลังเล่นโซเซียลอยู่ แล้วบังเอิญไปเจอรายการนึงที่ถ่ายทำชีวิตคนตกงานในเมืองใหญ่ มันน่าสงสารมากๆครับ ผมเลยมีโอกาสไปเปิดหูเปิดตาด้วยตัวเองในเมืองใหญ่ ผมได้มีโอกาสได้คุยกับครอบครัวหนึ่งที่ตกงาน อับจน จนต้องมาอาศัยตามริมฟุตบาด มันหดหู่มากครับแต่เขาก็ยังมีกำลังใจเล็กๆน้อยๆที่ยิ่งใหญ่ก็คือตัวน้อย ผมเลยแต่งเพลงนี้ขึ้นมาเผื่อว่าสักวันมีคนผ่านหรือพบเจอ ได้มีความเมตตาแบ่งปันช่วยชีวิต เพราะเราเกิดบนแผ่นดินไทยเป็น คน เหมือนกันครับ