เป็นเพลงที่เล่าเรื่องของตัวผมเองครับ เรื่องเกิดขึ้นตอนช่วงโควิดระบาดหนักครั้งแรก ตั้งแต่เกิดมา ยังไม่เคยรู้จักคำว่า”กักตัว”มาก่อนเลยครับ จนมีการประกาศให้กักตัวครั้งแรก เราทั้งคู่เลยต่างกักตัวอยู่ที่บ้าน เป็นเวลา 14 วัน ระหว่าง 14 วันมันเกิดอาการแบบคิดถึงมากๆเลยครับ เหมือนการอัดอั้นความคิดถึงไว้ในใจ 14 วัน พอจบกระบวนการกักตัว ก็ถึงเวลาที่จะออกบ้านได้ แล้วมีอยู่วันนึงเขาบอกว่า เดี๋ยวแวะมาหานะ ตัวเราก็ดีใจมาก จนพิมพ์ไปหาเขาว่า เย้สุด เย้สุดมันมีความหมายคือ จริงๆมันคือคำว่าเย้นั่นแหละครับ แต่ใส่คำว่าสุดเข้าไป เพราะอยากแสดงความดีใจผ่านตัวหนังสือให้มันสื่อมากกว่าคำว่าเย้เฉยๆ ง่ายๆคือคำว่า เย้สุด คือคำว่าเย้ แต่อยู่ในบริบทที่ดีใจมากๆจนหาที่สิ้นสุดไม่ได้