เรื่องราวของเพลง เจ็บจนไม่เข้าใจ

‘เจ็บจนไม่เข้าใจ’ เป็นเพลงที่มีเรื่องแปลกประหลาดแฝงอยู่มากมาย ผมอยากเล่าให้คุณฟังครับ

เท้าความกันสักนิด ตอนนี้ผมเป็นทีมแต่งเพลง ทีม Producer ของค่าย Boxx Music ทำเพลงให้น้องศิลปินในค่าย เช่น INK WARUNTORN,  NANN, THE KASTLE ทีมเรามี 5 คน คือผม, พี่โอ๊บ(เพิ่มศักดิ์ พิสิษฐ์สังฆการ), พลวงแคลช, เอก นักร้องวง Season Five และยักษ์วงแคลช เราทำเพลงด้วยกันมาหลายเพลง และปีนี้ทั้งปี เราจะทำเพลงด้วยกันอีกหลายเพลง สำหรับศิลปินอีกหลายคนที่กำลังจะมาอยู่ที่ Boxx

แต่ในขณะเดียวกัน ผมก็เป็นศิลปินของค่าย ต้องออก Single เหมือนกัน พอถึงคิวของผม ผมก็ซุ่มแต่งเพลงไว้เพลงหนึ่ง ตั้งใจจะให้เป็นเพลงของ ‘เด่นชัย ชายผู้น่าสงสารในหนังเรื่อง FAN DAY’ เขาทำให้ผมน้ำตาไหลพราก สะเทือนใจกับโศกนาฏกรรมท่ามกลางหิมะหนาวเย็นของเขา จนต้องเก็บน้ำตาของเขามาแต่งเป็นเพลง แต่แต่งเท่าไรก็ยังไม่พอใจ ผมแต่งแล้วลบ แต่งแล้วรื้อ ซ้ำไปซ้ำมา จนเวลาที่ต้องส่งเพลงใกล้เข้ามาแล้ว ผมยังมองไม่เห็นว่าจะแต่งเพลงนี้เสร็จทันได้อย่างไร

ขณะที่ผมกำลังปวดหัวอยู่นั้นเอง พลก็เดินมาเล่าให้ผมฟังว่า ตอนที่เขาทำวงแคลช ทุกอัลบั้มจะต้องมีเพลงที่เป็นเหมือนตัวแทนของวง เพลงของชายผู้เสียสละ ยอมทุกอย่างเพื่อคนรัก เพลงของพระรอง เช่นเพลง รับได้ทุกอย่าง ขอเช็ดน้ำตา พลบอกว่า ทุกๆอัลบั้มของแคลช จะต้องมีเพลงพระรอง แล้วมันจะประสบความสำเร็จทุกครั้ง อัลบั้มไหนไม่ได้ใส่เพลงแบบนี้ไป ผลตอบรับจะเงียบเป็นพิเศษ เป็นแบบนี้เสมอ

พลบอกว่าเขาคิดถึงผู้ชายในเพลง ‘ขอดาว’ ผู้ชายที่คุยกับดาวในคืนนั้น ผู้ชายที่เจอแต่คนใจร้าย พลอยากให้ผมเอาผู้ชายคนนั้นกลับมา แต่งเพลงให้เขาอีกเพลง Portrait ควรต้องมีเพลงของผู้ชายคนนี้ เหมือนที่แคลช มีเพลงของพระรอง

เรื่องเล่าของพลทำให้ผมนึกถึงเพลงเพลงหนึ่ง ที่ผมแต่งไว้เมื่อ 10ปีที่แล้ว โดยตั้งใจให้มันเป็นภาคต่อของเพลง ขอดาว ทุกครั้งที่นำขอดาวมาเล่นสด ผมสังเกตว่า ท่อนที่คนดูร้องตามดังที่สุดคือท่อน

‘ฉันนั้นเจอแต่คนใจร้าย และสุดท้ายก็ต้องเจ็บช้ำทุกที’

ผมเก็บท่อนนี้มาขยายต่อเป็นเพลงใหม่โดยผมแต่งท่อนแรกไว้ว่า

ยังเจ็บไม่พอใช่ไหม ใจฉัน
ยังเหนือยไม่พอใช่ไหม ใจเอ๋ย
ไปรักแต่คนใจร้ายไม่ร้กตัวเองบ้างเลย

ผมแต่งได้แค่นี้ แล้วก็แต่งต่อไม่สำเร็จ แต่งแล้วไม่ชอบ แต่งแล้วลบ แต่งแล้วทิ้งไป เหลือไว้แต่เพียงท่อนแรกนี้ท่อนเดียว ผมเก็บมันไว้ในใจมาตลอด เฝ้ามองหาส่วนที่หายไปของเพลงนี้เสมอมา (ผมยังมีเวอร์ชั่นที่แต่งเสร็จตั้งแต่ 10ปีที่แล้ว แต่ไม่ชอบเลยไม่ได้ทำมันออกมา ว่างๆจะเอามาให้ฟังครับ)

เรื่องเล่าของพลทำให้ผมหันมามองเพลงนี้อีกครั้ง หยิบมันขึ้นมาลองแต่งอีกซักที แต่จนแล้วจนรอด ผมก็ยังแต่งไม่รอด ยังไม่เจอทางไป ผมเริ่มรู้สึกว่า จริงๆแล้วเพลงนี้อาจจะหมดอายุไปแล้วก็ได้ ผมลองเริ่มแต่งเพลงใหม่อีกเพลง เปิด Note ในโทรศัพท์ ในคอมฯ ที่เคยจดๆไอเดียเพลงที่น่าสนใจ ลองดูว่าอันไหนจะเอามาทำเป็นเพลงที่คล้ายๆ ขอดาวได้ ปรากฏว่าไปเจอประโยคที่เคยจดไว้เมื่อซัก 5-6 ปีก่อน

อ่อนหัดกับความซับซ้อนของคน
สับสนกับความยอกย้อนของใจ

ผมจำไม่ได้เสียแล้ว ว่าไปเอาประโยคนี้มาจากไหน แต่คุ้นๆว่ามันน่าจะมาจาก Status Facebook ของใครสักคนนี่แหละ ซึ่งผมเห็นแล้วโดนมาก ไปขออนุญาตเค้าไว้ ว่าขอเก็บเอาไปแต่งเพลงนะ ก็เขียนเก็บไว้แล้วก็ไม่ได้ทำอะไรกับมันซักที จนกลับมาค้นหาไอเดียคราวนี้ ผมเห็นความบังเอิญอะไรบางอย่างในประโยคสั้นๆนี้

จำนวนพยางค์มันเท่ากับเพลงแรกเลยว่ะ!

ยังเจ็บไม่พอใช่ไหม ใจฉัน (8พยางค์) อ่อนหัดกับความซับซ้อน ของคน (8พยางค์)
ยังเหนือยไม่พอใช่ไหม ใจเอ๋ย (8พยางค์) สับสนกับความยอกย้อน ของใจ (8พยางค์)

มันต่อกันสนิทราวกับเป็นเพลงเดียวกัน ทั้งๆ ที่มันเดินทางมาเจอผมในเวลาห่างกันถึง 5-6ปี ผมถึงกับลุกขึ้นเลย ภาคต่อของขอดาวกำลังเคลื่อนไหวแล้ว! เกือบถอดใจทิ้งเพลงนี้แล้วแท้ๆ ผมแต่งต่อเลย คราวนี้มองหาท่อนฮุคก่อน เพราะถ้าหาฮุคเจ๋งๆเจอ เท่ากับส่วนสำคัญของเพลงนี้จะครบถ้วนทันที ผมหันไปใช้วิธีเดิม คือค้นไอเดียเก่าๆที่เคยเก็บไว้ เผื่อจะมีเรื่องบังเอิญอีก คราวนี้ผมไม่เจอท่อนเพลง แต่เจอไอเดียหนึ่งที่จดเก็บไว้

มันเป็นเรื่องที่เคยนำไปแต่งเพลงให้ วี วิโอเลต เมื่อซัก3ปีก่อน ขณะนั้นวีกำลังจะทำsingleกับค่ายเพลงค่ายหนึ่ง โดยมีคุณโต้ง เป็นโปรดิวเซอร์ โต้งชักชวนผมให้ไปแต่งเนื้อเพลงให้ โดยวีจะเป็นคนแต่งทำนองเอง แต่สุดท้ายเพลงนี้ไม่ได้ถูกนำไปใช้ ผมก็เอาไอเดียนี้กลับมาเก็บไว้ เผื่อจะได้ใช้ในภายหน้า ผมแต่งไว้ว่า

หากรักกันมันทำให้เหนื่อยและต้องท้อใจ
จะต้องยอมอดทนกับรักไปทำไม
หากรักกันมันทำให้เจ็บจนไม่เข้าใจ
จะไม่ยอมและจะไม่รักใคร

ผมอ่านที่ตัวเองแต่งไว้แล้วถึงกับลุกขึ้นยืนอีกครั้ง มันเป็นเรื่องเดียวกับ 2ท่อนแรกเลยนี่หว่า! เอามาประกอบกันน่าจะไหวอยู่ ผมแต่งทำนองขึ้นมาใหม่ ประกบกับเนื้อที่มี จัดวางให้สวยงาม จนกลายเป็นท่อนฮุคของเพลงนี้ และตั้งชื่อเพลงนี้ว่า เจ็บจนไม่เข้าใจ ซึ่งเป็นชื่อเดียวกับเพลงที่ตั้งใจเขียนให้วีนั่นแหละ

ผมนั่งเกลาส่วนประกอบต่างๆให้เข้ากัน แต่ผมกลับเห็นรอยต่อที่ชัดเจนระหว่างชิ้นต่างๆ ที่มาจากคนละที่คนละเวลา รู้สึกเหมือนมันไม่ใช่เพลงเดียวกัน ผมไม่แน่ใจว่าคนอื่นจะเห็นชัดเหมือนผมรึเปล่า ถึงเวลาที่ผมต้องพึ่งทีมแล้วล่ะ ผมนำเพลงนี้ไปให้พลและยักษ์ดู โดยที่ยังไม่บอกว่าที่มาของมันพิสดารอย่างไรบ้าง ผมบอกกับตัวเองว่า ใน2คนนี้ ถ้าใครคนหนึ่งทักขึ้นมา ว่ามันดูแปลกๆ ผมจะล้มเพลงนี้ทันที

ปรากฏว่าทั้งคู่ชอบ ไม่มีใครติอะไร พลบอกถึงไอเดียในการทำดนตรี ว่าจะใช้กลองซาวน์ประมาณไหน กีต้าร์มาตรงไหนบ้าง ยักษ์ยังช่วยเติมเนื้อบางจุดที่ยังแต่งไม่เสร็จ เช่นท่อน ความรักต้องแลกด้วยน้ำตาหรือไร, ทำแล้วฉันทำทุกทางไม่มีค่าใด, ก็รู้ไม่มีความหมาย ไม่รู้ว่ามัวมาเฝ้ารออะไร

เรา 3 คนปลุกปั้นเพลงนี้จนเสร็จสมบูรณ์ ผมเห็นรอยต่อที่ทิ่มแทงใจผม มันค่อยๆ จางลงจนเลือนหายไป วินาทีที่อัดร้องเสร็จ เดินออกมาจากห้องร้อง ผมรู้สึกเลยว่า ชอบเพลงนี้แล้ว โอเคกับมันแล้ว ผมบอกพลว่า ตรงท่อนฮุค ขอแอบใส่เสียงประสานที่เคยใช้ในเพลงขอดาวลงไปด้วย พลเห็นดีเห็นงาม ยักษ์เสริมขึ้นมาอีกว่า เอาเสียงประสานเนี่ย ไปใช้เป็นอินโทรของเพลงเลยสิ ผมกับพลมองหน้ากัน เฮ้ยดี! แล้วเพลง เจ็บจนไม่เข้าใจ ภาคต่อของขอดาว ก็เสร็จสมบูรณ์

เพลงนี้มันต่อจากขอดาวด้วยความตั้งใจ แต่ก็มีเรื่องประหลาดที่ทำให้มันเหมือนขอดาวมากขึ้นไปอีก ทั้งๆที่ผมไม่ได้จงใจเลย อย่างเช่น เพลงนี้อยู่ในคีย์ E เหมือนกัน Tempo หรือความเร็วของทั้งสองเพลงใกล้เคียงกันมาก และผมมาเห็นทีหลังเมื่อเพลงนี้เสร็จไปแล้ว ว่าคอร์ดในท่อนฮุคของทั้ง 2เพลงนี้ เหมือนกันเด๊ะๆ ทั้งกระบิเลย! สาบานว่าสิ่งเหล่านี้เกิดจากความบังเอิญแท้ๆ เหมือนกับว่าใครบางคนข้างบนบงการให้มันเป็นแบบนี้

ผลตอบรับของเพลงนี้ก็น่าประหลาดพอกัน มันอยู่ ‘อันดับ 1 ใน iTune Store อยู่ 1 สัปดาห์ติดต่อกัน’ มันถูกกล่าวขวัญถึงมากอย่างที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน มีแต่คนบอกว่า ผมกลับมาแล้วในเพลงนี้ ผมน้อมรับคำชมเหล่านั้นอย่างประหลาดในใจ เพราะผมไม่ได้กะเกณฑ์ให้มันต้องโด่งดังหรืออะไร ผมแค่ทำมันอย่างดีที่สุด ซื่อสัตย์กับมันที่สุด และใช้หัวใจทำงานมากที่สุด แต่อาจเพราะผมได้ทีมทำงานที่เข้าขากันมาก สนุกกันมากระหว่างทำเพลง จนมันกลายเป็นเพลงที่ทุกคนชอบกัน

ขอบคุณทุกๆ คนที่ทำให้เพลงนี้เกิดขึ้นมา ขอบคุณอะไรก็ตามที่ดลใจให้ผมเอาเพลงเหล่านี้มาประกอบร่างกัน ขอบคุณพวกคุณ คนฟังทุกคนที่ชอบเพลงนี้ เพลงนี้ครบล้านวิวแล้ว ผมอยากเห็นมันเดินทางต่อไป เดินไปพบเจอคนอีกมากมาย ที่เขายังรอฟังเพลงนี้ ช่วยกันแชร์มันอีกสักครั้งนะครับ