เรื่องเศร้าไม่รู้จบ ตอน..แค่คิดถึงเธอ

เรื่องเศร้าไม่รู้จบ ตอน..แค่คิดถึงเธอ

สำหรับผม ความคิดถึง คล้ายๆกับความหิว ความง่วง รวมถึงความเศร้า
คือเราห้ามมันไม่ได้ มันจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่ รุนแรงแค่ไหน เราควบคุมมันไม่ได้เลย

และความคิดถึงนั้น แย่กว่าความหิวและง่วงมากมายนัก
ถ้าเราหิวเราก็กิน เราง่วงเราก็นอน แต่ถ้าคิดถึงใครสักคน เราต้องทำยังไง
เราคงทำอะไรไม่ได้ นอกจากคิดถึงเค้าอยู่อย่างนั้น
ยิ่งถ้าเป็นการคิดถึงคนที่อยู่ไกล ไม่ว่าจะไกลด้วยระยะทาง หรือไกลด้วยสถานะ
ยิ่งเป็นความคิดถึงที่ทำอะไรไม่ได้ เราทำได้แค่เพียง กอดเกี่ยวความคิดถึงนั้นไว้กับตัว
ให้มันเป็นทั้งความขมและหวานอยู่ในใจ ทั้งทำให้เรามีความสุขกับการโหยหา
และทรมานกับการไม่ได้พบเจอ สลับไปมาอยู่อย่างนั้น

ความคิดถึงจะทำให้เรารู้สึกดีเมื่อมันไม่มากมายนัก
คิดถึงใครสักคน ในบางเวลา เราอาจจะไปเห็นอะไรที่ทำให้หวนนึกถึงใครบางคน
แล้วความคิดถึง ภาพของเขา ก็ผ่านเข้ามาในใจ อาจทำให้เราเกิดความอยากรู้
ว่าเขาอยู่ที่ไหน กำลังทำอะไร อยู่กับใคร สบายดีไหม
ที่สำคัญที่สุด เขาคิดถึงเราบ้างรึเปล่า
ความคิดถึงแบบนี้จะผ่านเข้ามาบางๆ แล้วลอยผ่านไป
แล้วเราก็ใช้ชีวิตของเราต่อไป

แต่ในบางช่วงชีวิต เราอาจจะคิดถึงใครหนักๆ คิดถึงจนทนไม่ไหว
เคยคิดถึงใครสักคนตั้งแต่ตื่นจนหลับไหมครับ
วันทั้งวันเราเห็นแต่ภาพของเขา นึกถึงแต่เรื่องของเขา
ยิ่งคิดถึงยิ่งอยากเจอ ยิ่งคิดถึงก็ยิ่งเศร้า
คล้ายกับว่า ตัวเราอยู่กับเราตรงนี้ แต่หัวใจเราอยู่กับเขาตรงนั้น
แล้วเราก็เอาหัวใจกลับมาไม่ได้ เราจึงต้องคิดถึงเขาอยู่อย่างนั้น

แค่คิดถึงเธอ เป็นเพลงอารมณ์ล้วนๆ
ไม่ได้อยากเล่าเรื่องราวอะไร ไม่ได้อยากบอกว่าตัวละครเป็นใคร
คิดถึงใคร ทำไมต้องคิดถึง มีเรื่องราวความสัมพันธ์อย่างไร
แค่อยากจะบอกว่าคิดถึงเท่านั้นเอง

ขอเล่าในส่วนของเทคนิคการแต่งเพลงนี้สักนิด
ช่วงนั้นผมกำลังศึกษาวิธีการเล่าเรื่องจากเพลงดังๆ
แอบจดไว้ในใจเผื่อจะเอามาใช้ในเพลงตัวเองบ้าง
แล้วก็มีเพลงหนึ่งที่กระแทกใจมากๆ เป็นเพลงที่เขียนโดยพี่ดี้ นิติพงษ์ ห่อนาค
เป็นเพลงของมาช่า ชื่อเพลง อดใจไม่ไหว
ผมชื่นชอบวิธีเล่าของเพลงนี้มาก เพราะมันค้านกับวิธีทั่วไปดี
คือท่อนverse ไม่ได้เล่าเรื่อง แต่เล่าอาการ
แล้วไปเล่าเรื่องทุกอย่างในท่อนฮุคแทน
คือการเล่าแทบจะไม่มีความต่อเนื่องเลย
มันกระโดดจากจุดหนึ่งไปจุดหนึ่งแบบไกลมาก
แต่ฟังแล้วมันต่อเนื่องอย่างประหลาด และเซอร์ไพรส์ดี
ถ้าวิธีการเขียนเพลงทั่วไปคือ 1 2 3
เพลงนี้คือ 1 2 แล้ว 10 เลย
ผมก็เลยลองเอาวิธีนี้มาใช้กับแค่คิดถึงเธอ
อยากนี้เรียกเพลงก็อปมั้ยนะ ไม่หรอกเนอะ แค่เอาวิธีเล่ามาเท่านั้น 5555

ส่วนแรงบันดาลใจของเพลงนี้นั้น เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน
ในค่ำคืนหนึ่ง มีใครบางคนส่งข้อความมาหาผมสั้นๆ
“คิดถึงนะ แต่แค่คิดถึงมันไม่ผิดใช่ไหม”
ผมหยุดทำทุกอย่าง แล้วหยิบกีต้าร์ขึ้นมา
อัดเพลงเดโมออกมาภายใน15นาที
เพราะประโยคนั้นประโยคเดียว

อีกอย่างที่อยากจะจดเป็นบันทึกไว้ คือเพลงนี้เป็นเพลงแรกในชีวิต ที่ผมทำทุกอย่างเองหมด
แต่งเนื้อ ทำนอง เรียบเรียง ทำดนตรี อัดเสียง มิกซ์ดาวน์
หลังจากใช้เวลา15นาทีในการแต่งเพลง
ผมใช้เวลาอีก2เดือนในการทำส่วนที่เหลือทั้งหมด
โดยมีแทร็คทั้งหมด 43แทร็ค และไม่ได้ใช้เครื่องดนตรีจริงเลย
ทุกโน้ต ทุกเครื่องดนตรีที่ได้ยินในเพลงนี้ ผมนั่งกดคีย์บอร์ดเองทั้งหมด

เพลงนี้ผมทำโดยไม่ได้มีความคาดหวังใดๆ
ทำเพราะแค่อยากระบายอะไรบางอย่าง
ที่เกิดขึ้นในตอนนั้นออกมา
แต่เพลงนี้กลับยังอยู่ในใจผู้คนมากมายจนถึงทุกวันนี้
ถือเป็นสิ่งที่เกิดความคาดหมายของผมไปไกล
อาจเป็นเพราะความคิดถึงมันเป็นสากล
เกิดขึ้นกับใครก็ได้ เกิดขึ้นเมื่อไหร่ก็ได้
และที่สำคัญ มันเป็นสิทธิทางความรู้สึกของทุกคน
ถ้าคุณฟังเพลงนี้ แล้วคิดถึงใครสักคน
จงคิดถึงเขาไปเถอะครับ

” เพราะแค่คิดถึง มันไม่ผิดใช่ไหม “