เรื่องเศร้าไม่รู้จบ ตอน..โลกที่ไม่มีเธอ

เรื่องเศร้าไม่รู้จบ ตอน…โลกที่ไม่มีเธอ

ความคิดที่อยู่เบื้องหลังเพลง โลกที่ไม่มีเธอ มีเรื่องราวซ้อนทับกันอยู่หลายชั้น หลายแง่มุม
ผมเคยเขียนถึงมันไปแล้วเมื่อตอนที่เพลงนี้ออกมาใหม่ๆ
วันนี้จะลองมาเรียบเรียงให้คุณอ่านกันอีกที เผื่อใครยังไม่เคยอ่าน
และผมจะเขียนถึงความรู้สึกใหม่ๆที่เพิ่มเติมเข้ามา
หลังจากเพลงนี้ได้เดินทางออกไปสู่โลกกว้าง
เพลงที่ทำให้ชีวิตของผมเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
มันมีจุดเริ่มต้นในราวกลางปี2017

—————————————————————————-

คืนวันหนึ่ง ผมได้มีโอกาสดูบทสัมภาษณ์ของอาหนิง นิรุตต์ ศิริจรรยา ทำให้ผมพึ่งทราบว่า อาหนิงเคยสูญเสียภรรยาไปด้วยอุบัติเหตุ เป็นการสูญเสียที่ตัวอาหนิงเองก็รับไม่ทัน มันหนักหนาจนไม่สามารถใช้ชีวิตอยู่ที่เดิมได้ เพราะหันไปทางไหนก็มีแต่ภาพความทรงจำของภรรยา ทำให้สุดท้าย อาหนิงต้องไปอยู่ที่อเมริกาถึง6ปีครึ่ง

ผมดูถึงตอนที่พิธีกรถามว่า ตอนที่อยู่อเมริกา ไปทำอะไร อาหนิงตอบกลับมาเรียบๆ
“ก็ตื่นขึ้นมา นั่งรอว่าเมื่อไหร่พระอาทิตย์จะตก”

วินาทีนั้น เหมือนโลกรอบตัวของผมมันดับมืดลง
ภาพในหัวของผม เห็นอาหนิงนั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้หน้าบ้าน เหม่อมองไปที่ขอบฟ้า
นั่งอยู่อย่างนั้น จนพระอาทิตย์ลับฟ้าไป

ภาพนั้นที่ผมเห็น คือจุดเริ่มต้นของเพลง โลกที่ไม่มีเธอ

—————————————————————————

แต่จริงๆแล้ว เรื่องของอาหนิง เป็นเสมือนเชื้อไฟที่จุดประกาย ทำให้ผมนึกถึงเรื่องหนึ่งที่ผมเก็บไว้ในใจมาตลอด และบอกตัวเองว่าวันหนึ่งจะเอามันมาแต่งเป็นเพลงให้ได้

ชื่อเพลง โลกที่ไม่มีเธอ ถูกผมเขียนลงสมุดแต่งเพลงไว้ก่อนหน้านั้นหลายปี
เป็นเพลงที่ผมตั้งใจเขียนถึงปรากฏการณ์บางอย่างที่เกิดขึ้นในใจ

มันคือความรู้สึกวินาทีแรก ที่เราต้องยอมรับความจริง
ว่าเราสูญเสียใครบางคนไปแล้ว

————————————————————————-

เมื่อเราเผชิญความสูญเสีย พบกับการจากลา
ไม่ว่าจะเป็นการถูกทอดทิ้ง ถูกบอกเลิก หรือสูญเสียคนที่รักไปอย่างไม่มีวันกลับ

วินาทีที่เราต้องยอมรับความจริง ว่าเราจะไม่มีเขาอีกต่อไปแล้ว
วินาทีแรก ที่ความเสียใจจู่โจมเข้ามา มันจะมีเรื่องประหลาดเกิดขึ้นในใจเรา
วินาทีที่ความจริงอันโหดร้ายต้อนเราจนมุม
บังคับให้เรายอมรับความเจ็บปวดอย่างไม่มีทางหลีกเลี่ยง
วินาทีนั้นเอง เราจะรู้สึกได้เลย ว่าอยู่ๆโลกใบนี้มันก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง

—————————————————————————

โลกใบเก่าที่เราคุ้นเคยมันสิ้นสุดลงตรงนั้น กลายสภาพเป็นโลกอีกใบ
โลกที่เราไม่รู้จัก ไม่เข้าใจ โลกที่เราไม่ต้องการ
ทั้งที่ในความเป็นจริงแล้ว โลกก็ยังเหมือนเก่า ทุกอย่างหมุนต่อไปเหมือนเดิม
แต่สำหรับเรา ชีวิตมันไม่มีวันเหมือนเดิมอีกแล้ว

—————————————————————————

ผมไม่รู้เหมือนกันว่าคนอื่นจะรู้สึกอย่างนี้เหมือนกันรึเปล่า
แต่ตัวผมเองเคยเผชิญกับหนึ่งวินาทีที่โหดร้ายนี้มามากกว่าหนึ่งครั้ง

‘ วินาทีที่คำบอกลาหลุดออกมาจากปากของผู้หญิงที่ผมรัก ‘
‘ วินาทีที่หน้ากากออกซิเจนถูกพยาบาลถอดออกจากใบหน้าของพ่อผม ‘
‘ วินาทีที่เราต้องยอมรับ ว่าคนที่เรารักได้จากเราไปแล้วจริงๆ ‘

” เราจะล้มลงไป ก้มหน้าลงกับพื้น พร้อมกับความรู้สึกที่ไม่อยากจะเชื่อ
ความเสียใจเริ่มถาโถมเข้ามา “

และเมื่อเราเงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง
โลกทีเราเห็นนั้น มันคือโลกใหม่ที่แสนว่างเปล่า
โลกที่มองไม่เห็นทางไป โลกที่ไม่เหลืออะไร

แต่ไม่มีใครรู้สึกแบบนี้ไปกับเราด้วยเลย โลกใบเดิมก็ยังคงหมุนไป
พระอาทิตย์ก็ยังขึ้นที่เดิม นกยังร้อง ลมยังพัด ผู้คนใช้ชีวิตกันไปตามปกติ
มีแต่เราเท่านั้น ที่รู้สึกว่ามันไม่ใช่โลกใบเดิม ไม่ใช่เลย
มองไปมีแต่ความว่างเปล่า มองไปไม่เห็นจุดหมาย
ทุกอย่างดูเหมือนเดิมแท้ๆ แต่ทำไมทุกอย่างดูไร้ความหมาย

————————————————————————————

นี่คือสิ่งที่ผมอยากนำมาเขียนเป็นเพลง เก็บไว้นานแล้ว
และเมื่อเรื่องราวของอาหนิง นิรุตติ์ ศิริจรรยา เข้ามากระทบจิตใจของผมอย่างมากมาย
และทำให้ผมนึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมาได้
ผมจึงตัดสินใจลงมือเขียนเพลงที่เก็บไว้ในใจมาแสนนาน

เมื่อความสูญเสียในใจของผม เดินทางมาพบกับความสูญเสียในใจของอาหนิง
ผ่านการหลอมรวมกลายเป็นเพลงหนึ่งเพลง
เพลงนี้จึงไม่ถูกจำกัดอยู่แค่การตายจากกัน
แต่มันคือเพลงที่พูดถึงการสูญเสียคนที่เรารักไป ไม่ว่าจะด้วยสาเหตุใดก็ตาม
จากลา จากเป็น หรือจากตาย
เราจะพบตัวเองเดินร้องไห้ หลงทางวกวนอยู่บนโลกนี้

โลกที่ไม่มีเธอ

———————————————————

ตลอดเวลาที่ผ่านมา ผมร้องเพลงนี้มาเป็นร้อยๆครั้ง
แต่ไม่น่าเชื่อเหมือนกัน ภาพที่ปรากฏขึ้นในหัวของผม เวลาที่ร้องแต่ละครั้ง
มันเปลี่ยนไปเรื่อยๆ

บางครั้งก็เป็นภาพของอาหนิง ที่นั่งอยู่หน้าบ้านตัวเองที่อเมริกา
มองแสงตะวันยามเย็นค่อยๆลับฟ้าไป

บางครั้งเป็นภาพตัวผมเอง เดินหลงทาง
วนเวียนอยู่ในความเศร้า หาทางไปไม่เจอ

บางครั้งเป็นภาพของหลายๆคน ที่สูญเสียคนที่รักไป
ด้วยสาเหตุต่างๆนานา ต่างกรรม ต่างวาระกัน
แล้วเขาเหล่านั้นมาเล่าให้ผมฟัง
ตลอดช่วงการออกไปทัวร์คอนเสิร์ตทั่วประเทศ

โลกที่ไม่มีเธอเข้าไปมีส่วนในชีวิตของคนหลายๆคน
กลายเป็นบันทึกหน้าหนึ่งในชีวิตของพวกเขา ในวันที่ต้องสูญเสียใครสักคนไป
เพลงนี้อาจจะไม่ได้มีพลังวิเศษ บันดาลให้พวกเขาหายโศกเศร้า
แต่อย่างน้อยมันคงสามารถเป็นเพื่อนของเขาได้ ในยามที่มืดมนที่สุด

—————————————————————————

ผมหวังว่าเพลงนี้จะทำหน้าที่ของมันต่อไปเรื่อยๆ เพราะโลกใบนี้มีคนสูญเสียทุกๆวัน
คงไม่มีสิ่งใดจะมาบรรเทาความโศกเศร้า ในขณะที่เราสูญเสียคนรักไป
มีเพียงความอดทน ความเข้มแข็งของจิตใจ และเข็มนาฬิกา เพียงเท่านั้น
ที่จะทำให้เราผ่านช่วงเวลาแห่งความมืดมน ทรมาน
และรวบรวมกำลังลุกขึ้นยืน เดินต่อไปได้
แต่ระหว่างที่ล้มอยู่นั้น ขอให้เพลง โลกที่ไม่มีเธอ ได้ทำหน้าที่ของมันอยู่ข้างๆ
ให้รู้ว่าเราไม่ได้เผชิญความเศร้าแต่เพียงลำพัง

ได้แค่นั้นผมก็พอใจแล้ว

– POY PORTRAIT

*****